Kendin Yapabilirsin!

                              Çocuklarımız büyürken yavaş yavaş bize olan bedensel ihtiyaçları azalıyor. Her şeyi kendileri yapabilir hale geliyorlar. Geliyorlar gelmesine ama bazen işlerine gelmiyor yapabildiklerini yapmak.

                             Özellikle ayakkabı giymesi, üstünü giyip çıkarması bize kalıyor. Okula gittiği dönemlerde kendisi giyiyorken şimdi hep yanında olduğumuz için, "Anne , sen giydirsen olur mu?" oluyor. Ben müsamaha göstermiyorum diyelim, yanımızda biri varsa kıyamayıp "Gel, ben giydireyim." dediği zaman gidiyor bütün emekler. :) 

                              Bütün nazları bize geçer ya çocuklarımızın. Onunla ilgili bir hikaye izledim bugün onu yazacağım size.

                             9 yaşında bir çocuk annesiyle beraber yaşıyor. Kadının işe gitmediği bir gün evdeler. Kadın odasına gitmek için banyonun önünden geçerken açık kapıdan oğlunun kanayan parmağını peçeteye sardığını görüyor. Ne olduğunu sorduğunda parmağına çekiç ile yanlışlıkla vurduğunu söylüyor. Annesi ağladığını duymadım dediğinde ise çocuk, senin evde olduğunu unutmuşum cevabını veriyor.  Bu biraz duygusal bir örnek ama etkileyici.

                             Genel olarak bakarsak aslında altından kalkabilecekleri olaylar için, nasılsa benim için annem-babam ya da bir başkası yapar diye değil ben kendim yapabilirim diye düşünerek eğitmek gerek çocuklarımızı. Elimizden geldiğince..